W Polsce mamy około 90 000 więżniów. (inna sprawa dlaczego bijemy pod tym względem europejskie rekordy) Średni koszt utrzymania jednego to 2-2,5 tyś zł/ mies. Łącznie kwota niebagatelna która obciąża każdego z nas.
Wprawdzie Sądy skazują na odosobnienie a nie przymusową pracę ale prywatną sprawą każdego skazanego powinno być jego utrzymanie. Skazany nie chcę pracować jego wybór ale i też konsekwencje. Humanitaryzm nie pozwala zagłodzić więc chleb, czarna kawa,ziemniaki czy kasza i cebula czyli minimum biologiczne ,to i tak dużo dla nieroba.
Tymczasem jak jest ? OgrzewanIe, dach nad głową, bezpieczne miejsce do spania. trzy posiłki dziennie i bezpłatna opieka lekarska ,biblioteka do dyspozycji , nierzadko radio, telewizor ,żyć nie umierać .Nie jeden bezdomny czy bezrobotny może tylko pomarzyć o takich warunkach. Nijak nie mogę zrozumieć sensu w skazywaniu alimenciarzy tylko ten problem pogłębiając .
Już słyszę ten wrzask.W czasach szalejącego bezrobocia taki pomysł to prawdziwe szaleństwo. Czyżby ? Jak wcześniej napisałem liczba osadzonych to około 90 tys. tzn. że na jedno województwo przypada około 5,5 tyś. W każdym jest coś do zrobienia co nazywamy pracą społecznie użyteczną na którą trudno znaleźć pracowników bo nisko płatna. Nie każda wymaga maszyn a bywa że ręce ludzkie są nie do zastąpienia. Mamy wiele zakładów budżetowych które permanentnie cierpią na brak rąk do pracy. (stawka pracy nie do przyjęcia na wolności może dla więźnia być szczęściem)
W czym więc problem ? W służbie więziennej a właściwie jej wygodnictwie, Znacznie wygodniej jest siedzieć na miejscu i ograniczyć się do obchodów , opowiadać o tzw. pracy resocjalizacyjnej polegającej na robieniu wycinanek. W tym środowisku spodziewam się największego oporu.
A Wy co na ten temat myślicie ?
